Sunday, February 1, 2015

গতিশীল জীৱন, স্থবিৰ প্ৰাণ



জীৱন হেনো গতিশীল
কিন্তু গতিশীলতাই জানো জীৱন|
কেতিয়াবা মন নাজায়নে বাৰু
দৌৰি যোৱা সময়বোৰ ধৰি ৰাখিবলৈ,
স্থবিৰ হৈ, জীৱনৰ মধু মূহূৰ্ত্তবোৰ উপভোগ কৰিবলৈ|
মোৰ পিছে মন যায়,
এৰি অহা দিনবোৰ ৰোমন্থন কৰিবলৈ
সেই পুৰণি সুবাস আকৌ বিচাৰি যাবলৈ
উদ্দেশ্যবিহীনভাৱে ঘূৰি ফুৰিবলৈ
অৰ্থহীন হাহিঁ-ধেমালি কৰিবলৈ|
মন যায়
বৰ্ষনমুখৰ কোনো ৰাতি
উজাগৰি নিশা কটায়
ওৰে ৰাতি তোমাৰ কথা ভাবিবলৈ|
গতিশীল এই জীৱনৰ
কিছু মূহূৰ্ত্ত ধৰি ৰাখিবলৈ|





মানুহ হেৰুৱাৰ ঠিকনা বিচাৰি

উকা এখিলা কাগজ নিস্তব্ধ আকাশ নিস্তব্ধ সময়… হেৰাই যোৱাজনক বিচাৰি ফুৰা জানো অবান্তৰ? প্ৰশ্ন কৰে তেওঁ নিজকে… উশাহৰো হেনো মূল্য আছে, তেনেহ’লে হে...